Vastgoed of onroerend goed

De term vastgoed of onroerend goed verwijst naar het niet-verplaatsbare karakter van deze goederen. De woorden goed of zaak verwijzen naar het materiele karakter.
Vastgoed betekent dat het niet-verplaatsbare materiele zaken zijn. Vastgoed heeft ook een nog een synoniem in de vorm van immobiliën, ook deze termverwijst naar niet-verplaatsbare karakter van vastgoed.

Wat vastgoed is volgens het Nederlandse Burgerlijke Wetboek is: (geciteerd):

“onroerend zijn de grond, de nog niet gewonnen delfstoffen, de met de grond verenigd beplanting, alsmede de gebouwen en werken die duurzaam met de grond zijn verenigd, hetzij rechtstreeks hetzij door vereniging met andere gebouwen of werken. “(Nederlandse B.W. boek 3 art. 3 lid 1).
 

Code Napoleon

Met ingang van 1 januari 1992 is het begrip 'goed' veranderd in 'zaak' in het Nederlandse Nieuw Burgerlijk Wetboek (NBW). Sindsdien wordt daardoor gesproken van onroerende zaken in plaats van onroerende goederen. In Nederland is het begrip vastgoed ook anders dan het begrip onroerende zaak. Dit heeft geen juridische betekenis. De zakelijke rechten die op een onroerend de zaak zijn gevestigd (zoals eigendomsrecht, appartementsrechten, recht van erfpacht, recht van opstal en recht van vruchtgebruik) worden overgedragen en gevestigd via een notariële akte.

Volgens vaste jurisprudentie is verbondenheid geen vereiste meer om een zaak als 'onroerende' te noemen. Zoals een woonboot of een stacaravan die gedurende langere tijd op dezelfde plek verblijft is daarmee onroerend. Door natrekking worden alle zaken die met de grond duurzaam verenigd zijn eigendom van de eigenaar van de grond, tenzij daarvoor een opstalrecht is gevestigd.
Over onroerende zaken wordt door Nederlandse gemeenten onroerende-zaakbelasting geheven.