Kristalglas

Hoewel glas geen kristalstructuur is, komt het wel veel overeen met kristallen aangezien had allebei doorzichtig is en het zeer licht breekbaar is. Een bekende glassoort, voor gebruiksvoorwerpen, maar vooral voor siervoorwerpen wordt kristalglas genoemd of ook wel gewoon kristal. Het verschil tussen kristal en glas is gedefinieerd op basis van het loodgehalte. Glas met minder dan 4% loodoxide heeft de commerciële benaming “glas”. Het commerciële taalgebruik houdt zich niet altijd aan formele definities: in sommige talen, zoals Spaans, is cristal naast vidrio een woord voor gewoon glas.

De eerste glastechniek

Glas komt ook in de natuur voor als lavaglas ook wel obsidiaan genoemd en is in die vorm al gebruikt in de steentijd voor dezelfde toepassing als vuurstenen. De eerste sporen van glasfabricage zijn te vinden in Egypte rond 1500 voor christus, waar glas als glazuur op aardewerk wordt aangetroffen. In de eerste eeuwen voor christus is de glasblaastechniek ontwikkeld en werden glazen gebruiksvoorwerpen, die daarvoor uiterst schaars waren, meer algemeen.

De bekendste vormen van glas

De bekendste vormen van glas is bij iedereen bijna wel bekend  en dat zijn het gebruik van glas voor ramen, flessen, vazen, drinkglazen ect. Dit is allemaal een mengsel van silicaten. De meest belangrijkste grondstof daarvoor is kwarts of silica wat meestal wordt gewonnen uit zand. Silica is een zuur oxide, dat met water kiezelzuur kan vormen.

Kwartsglas

Van pure silica kan ook geen glas gemaakt worden want je bent ook andere stoffen nodig. Als het pure is dan wordt het ook wel kwartsglas genoemd. En in verhouding is kwartsglas ook een stuk moeilijker te bewerken dan normaal glas dus daarom ook een stuk duurder. Het heeft een vrij hoog abrupt smeltpunt, boven de 1700 graden Celsius! Kwartsglas wordt alleen voor speciale doeleinden toegepast, bijvoorbeeld in cuvetten die UV-licht doorlaten en voor ampullen die hoge temperaturen moeten kunnen doorstaan.