Veel ijssalons zijn na de Tweede Wereldoorlog opgericht door Italiaanse ijsmakers; deze zijn vaak getooid met namen als Roma en Venezia. Veel mensen vinden ambachtelijk roomijs veel lekkerder dan fabrieksijs. De ijsmakers stellen er een eer in steeds nieuwe smaken te introduceren, waarvan de receptuur angstvallig geheim wordt gehouden.

De Italiaanse ijsmakers komt ook de eer toe de Lage Landen te hebben laten kennismaken met koffievarianten espresso en cappuccino.
De aller eerste ijssalon die er in Nederland was stond in Utrecht. IJssalon Venezia heette die en is opgericht in 1928 door de familie Lorenzo was gevestigd aan de Voorstraat 8 tot 1942. En de salon heeft zijn deuren gesloten in 2011.

Consumptie-ijs meestal wordt dit gewoon ijs genoemd, is een gerecht of lekkernij dat in een bevroren toestand wordt opgegeten, vaak wordt dit gedaan als nagerecht. Anders dan vaak wordt gedacht is de consumptie van ijs per hoofd van de bevolking in Europa niet het hoogste in warme mediterrane landen, maar juist de landen zoals Zweden en Finland de noordelijk gelegen landen.

Roomijs is een substantie die door bevriezing een vaste of vast achtige substantie wordt, die als het bevroren is het beste te eten is voor consumptie en in hoofdzaak is samengesteld uit room, suiker en melk en als bijkomend ingrediënt slecht een of meer van de volgende voedingswaren mogen zijn toegevoegd: koffie, vruchten, chocolade, karamelsaus, vanille, honing, keukenzout, voeding caseïne, aromaten, alcoholische drank en ethylvanilline.
Roomijs moet ten minste 5% melkvet bevatten. Maar het mag dan weer geen melkvreemde vetten zijn die het dan bevat.

IJs is volgens de Belgische wetgeving onder vier categorieën weergegeven: roomijs, melk ij, slagroomijs en waterijs. Melk ijs is roomijs, maar met een lager melkvetgehalte. Vaak is het wel zo dat melk ijs gewoon wordt ingedeeld bij het roomijs.